Şiir sanatının usta kalemlerinden Peri Feride Özbilge Yozgat’ın Aydınlık Köyü’nde dünyaya geldi. Gençlik yıllarını burada yakın ve sevdiklerinin sevgisini alarak, köyünün havasını teneffüs ederek ve suyunu içerek büyüdü.

Feride’nin yazmaya olan aşkı çocukluk yıllarında başladı. Yazdıkça tutkuya dönüşen bu sevgi onu duygusallıkta en yüksek noktalara getirdi. Dizelerini şiirsel sanata başarıya taşıdı. Peri, şiirlerinde güzelliklere dokunan, umuda ve dostluk mesajlarını okuyucularıyla bütünleştiren bir şair olmayı başardı.

Peri Feride Özbilge yazdığı eserlerde şiirin hayatın bir gerçeği olduğunu, şiirin her yerde ve her alanda mevcut bulunduğunu, yaşamda insan bulundukça şiirlerin de varlık göstereceğini, insanoğlunun şiiri unutması halinde kendisini de unutacağını vurgulayan bir şair..

Çingenem / Peri Feride Özbilge

Soluksuz tükenmek kadar sabırsızım terindeki tuza çingenem….

Aşkın cüret/kar kıyılarına sokulurken
Mecnun/un kıyametleri geliyor aklıma
Cennette kevser’e susarken yüreğim
Gecenin en olmadık yerinde çıldırıyorum sana …

Şimdi,
Gece çöküyor
Gözlerin asılı kalıyor gülüşlerime çingenem
Muştu yüklüyorum seninle geçen her ana…

Oysa,
Yalnızlığıma kar yağarken
Aşka yanardı ,kıbleye susamış yüreğim
Hazan yapraklarını uğurlarken
Bir derin ekim soluklanırdı ruhumda çingenem….

Senden önce,
Dilimin ucuna tünerdi sessizlik
Çöl olurdu sol yanımda kara gözlerinin vahası
Tabakada tükenen hasretin
Dilimde telaşlı ağır başlı bir sükût
Tılsımlı hayaller yağardı hiçliğe

Şimdi dalarım vuslat beklentisine
ömrümün bitimsiz türküsünde, özlerim seni …

Bil ki,
Aşkın, dönüşü olmayan son biletini aldım ,
Heybemden çıkardığım hükümsüz hüzünlerle
Takas ettim aşkını çingenem….

Hadi sığınmacı bir mülteci gibi
İltica et yüreğimin ülkesine …

Ruhum teslim olurken aşka
Soluğun kimsesiz bir şiire yoldaş olsun çingenem…